Kaedah I - III

Kaedah I : Abjad Bahasa Ibrani

Bahasa Ibrani memiliki 22 huruf dasar yang mencerminkan suara asli. Dalam Bahasa Ibrani modern ada sejumlah tanda yang ditambahkan kepada huruf-huruf yang ada, untuk menunjukkan suara asing yang tak terdapat dalam Bahasa Ibrani.

Kaedah II : Huruf-Huruf Konsonan (עִצּוּר) dan Makhrajnya (מוֹצָא)

Berikut beberapa anggota tubuh terpenting dalam menuturkan huruf-huruf konsonan beserta huruf-hurufnya :

Kerongkongan : א ה ח ע (ר)

Langit-langit mulut : ג י כ ק

Lidah : ד ט ל נ ת

Gigi : ז ס צ שׁ שׂ (ר)

Dua bibir : ב ו מ פ

Kaedah III : Huruf Panjang (Vokal)

Pada asalnya, tidak ada huruf tertentu dalam penulisan Bahasa Ibrani yang menunjukkan bunyi vokal. Dalam berjalannya waktu, digunakan empat huruf yaitu א ה ו י sebagai faktor untuk membantu menentukan vokal. 

Keempat huruf ini disebut huruf panjang, yang membantu dan mempermudah kata dalam membacanya.

Huruf א : khususnya untuk vokal A

Contohnya : כָאן di sini, לִקְרָאַת kira-kira, dll

Terkadang juga digunakan untuk vokal yang lain, contohnya : בָרוּא makhluk, בֵרֵאשִׁית pada awalnya, dll

Huruf ה : untuk vokal A dan atau E di akhir suatu kata

Contohnya : מַה apa, קָנָה membeli, שָׂדֶה lapangan, dll

Terkadang untuk diftong ei, contohnya : הִנֵּה di sini, הַרִבֵּה banyak, dll

Terkadang untuk vokal O, contohnya : פֹּה di sini, שְלֹמֹה Sulaiman, dll

Huruf ו : untuk vokal U atau O

Contohnya : שׁוּב juga, יוֹם hari, dll

Huruf י : untuk vokal I

Contohnya : אִישׁ orang, dll

Atau terkadang untuk diftong ei, contohnya : בֵּית rumah, dll

Terkadang juga untuk vokal E, contohnya : פָנֶיך wajahmu, dll

Next Kaedah IV, dst.