Kaedah I : Abjad Bahasa Ibrani
Bahasa Ibrani memiliki 22 huruf dasar yang mencerminkan suara asli. Dalam Bahasa Ibrani modern ada sejumlah tanda yang ditambahkan kepada huruf-huruf yang ada, untuk menunjukkan suara asing yang tak terdapat dalam Bahasa Ibrani.
Kaedah II : Huruf-Huruf Konsonan (עִצּוּר) dan Makhrajnya (מוֹצָא)
Berikut beberapa anggota tubuh terpenting dalam menuturkan huruf-huruf konsonan beserta huruf-hurufnya :
Kerongkongan : א ה ח ע (ר)
Langit-langit mulut : ג י כ ק
Lidah : ד ט ל נ ת
Gigi : ז ס צ שׁ שׂ (ר)
Dua bibir : ב ו מ פ
Kaedah III : Huruf Panjang (Vokal)
Pada asalnya, tidak ada huruf tertentu dalam penulisan Bahasa Ibrani yang menunjukkan bunyi vokal. Dalam berjalannya waktu, digunakan empat huruf yaitu א ה ו י sebagai faktor untuk membantu menentukan vokal.
Keempat huruf ini disebut huruf panjang, yang membantu dan mempermudah kata dalam membacanya.
Huruf א : khususnya untuk vokal A
Contohnya : כָאן di sini, לִקְרָאַת kira-kira, dll
Terkadang juga digunakan untuk vokal yang lain, contohnya : בָרוּא makhluk, בֵרֵאשִׁית pada awalnya, dll
Huruf ה : untuk vokal A dan atau E di akhir suatu kata
Contohnya : מַה apa, קָנָה membeli, שָׂדֶה lapangan, dll
Terkadang untuk diftong ei, contohnya : הִנֵּה di sini, הַרִבֵּה banyak, dll
Terkadang untuk vokal O, contohnya : פֹּה di sini, שְלֹמֹה Sulaiman, dll
Huruf ו : untuk vokal U atau O
Contohnya : שׁוּב juga, יוֹם hari, dll
Huruf י : untuk vokal I
Contohnya : אִישׁ orang, dll
Atau terkadang untuk diftong ei, contohnya : בֵּית rumah, dll
Terkadang juga untuk vokal E, contohnya : פָנֶיך wajahmu, dll
Next Kaedah IV, dst.
Komentar
Posting Komentar